gayrimeşru

gayrimeşru: а

1) незако́нный, недозво́ленный (законом, обычаями); нелега́льный

gayrimeşru hareketler — незако́нные де́йствия

gayrimeşru olarak — незако́нно

evlenmemişlerdir, gayrimeşru yaşıyorlar — они́ не пожени́лись, живу́т в незако́нном (в гражда́нском) бра́ке

2) незаконнорождённый

gayrimeşru çocuk — незаконнорождённый (внебра́чный) ребёнок

Игры ⚽ Поможем решить контрольную работу

gayrimeşru — sf., Ar. ġayr + meşrūˁ 1) Yolsuz, yasaya veya töreye aykırı 2) Evlilik dışı … Çağatay Osmanlı Sözlük
evlilik dışı — sf. Yasal olmayan, yasaya uygun olmayan, gayrimeşru Evlilik dışı çocuk … Çağatay Osmanlı Sözlük
meşru — sf., huk., Ar. meşrūˁ Yasal Meşru, gayrimeşru, ölümlü, ölümsüz, çocuklarının sayısını bilen yok. H. Taner Birleşik Sözler meşru müdafaa Atasözü, Deyim ve Birleşik Fiiller meşru saymak … Çağatay Osmanlı Sözlük

Словари и энциклопедии на Академике